شصت و دوم

با آنکه فقط پلک میزنم، بی هیچ حرفی؛

حتی برای یک ثانیه هم که شده،

نکند فکر کنی بی اعتنام،

حتی شده برای یک لحظه.


[که این حرف توانستن است، نه خواستن.]

[و تلخکامی]