چهارصد و چهل و ششم

همانطور که دو سوم جسمم را آب گرفته، دو سوم روحم را هم محبت تو پر کرده، باقیش هم ملحقات محبت است.

چه اکسیری به من بخشیده ای!

چهارصد و چهل و پنج

کاش بخوابم، زمستون بیدار شم...

دوام الحال

دلتنگم از دوریت... یا این چه چیز دیگریست که اینطور مدام زمین‌گیرم کرده است؟

آه...