از من می پرسی، و من همیشه به این فکر کرده ام، به جواب این سوال، و از فرط تعداد زیاد جوابهایش گیج شده ام! دیده ای وقتی جواب یک معادله بی نهایت می شود؟ به آدم معمولا حس بی جوابی دست می دهد ولی خب واقعا اینطور نیست! واقعا، اینطور نیست! من، مثل همین عصر، به این سوال فکر می کنم، از فرط تعدد جوابها گیج می شوم، اما باز تلاشم را می کنم به تو بفهمانم که این گیجی و ابهام هرگز از بی جوابی نیست. تو این را می فهمی، مطمئنم که تو میدانی تمام جواب سوالهای عالم می تواند جواب این سوال باشد! ولی من باز تلاش می کنم، و همیشه تلاش می کنم، تا هیچ وقت غیر از این فکر نکنی.

[قول و غزل از هر قلم آورد دلم

از هر قِسمی صد قَسَم آورد دلم

عاشق به هزار و یک دلیل است ولی

در پاسخ تو باز کم آورد دلم]