دویست و هفتاد و دوم

فرض کن برگای تر و تازه چنار با اون رنگ ملایمشون زیر بارون بهاری چقدر میتونن رویایی باشن، همونقدر، همونقدر رویایی...

[چه بارونی!]
[حس می‌کنم اگه یه روز عکاس بشم ژانر مورد علاقم مینیمال باشه.]