man رو اگه بگیم مرد، میشه من مرد تو هستم(:
و یا،
man رو اگه بگیم انسان، میشه من آدم توام:)
اینطور، اولی می شه یه تحکم عاشقانه، دومی یه ذلالت عاشقانه، یه جورایی میشه یه عاشقانه ی مردونه، و خب چه دوگانه ی قابلی لمسیه برای من:) و مگه جز اینه؟
[به نظرت لیئونارد کوهن وقتی توی ترجیح بند تراکش داد میزنه آیم یور من، حواسش به شاعرانگی این ترجیح بند بوده؟ من که می گم بوده، وگرنه نمی تونسته اینقدر خوب اداش کنه. شاید هم خودش تجرب کرده]
- جمعه ۱ تیر ۹۷