پسرک ساکت کم حرفِ بی اعتنا به اطراف، با چشم‌های تیره‌ی درشت، که از همان بچگی نه اهل اسباب بازی بود، نه اهل آتش سوزاندن.

نمیدانم چرا دیدنش غمگینم می‌کند...

[و تو، دختربچه نازنین و مهربان با آن موهای سیاه و لَخت که توی آن لباس سفید مدام می‌خندد...]

[و این فیلم‌های دور...]