دویست و شانزدهم

و گفت: محبت امانتِ خدای است.

و گفت: هر محبت که بِعِوَض بُوَد چون عِوَض برخیزد، محبت برخیزد.

و گفت: محبت درست نشود مگر در میان دو تن، که یکی دیگری را گوید: ای من!


[از تذکرة الاولیایِ عطار، ذکر جنید بغدادی]