صد و هفتاد و ششم

حساب کارهام کمی از دستم در رفته، حساب چیزهایی که مینویسم.
پس تبعا طبیعی است که آزار دهنده باشد و مشکل ساز.
اینها باز هم از ضعف است، از عدم تسلط _با شرمندگی تمام این حرف را میزنم_ که شاید نباید چندان هم خوشبین بود به یکباره زائل شدن این حالات اما هیچ وقت هم از تلاش دست بر نمیدارم.
همه چیز خوب میشود، امیدی هست. همیشه...