صد و شصت و دوم

من وقتی ثبت نام کردم با فکرهایی که میکردم، شاید امیدم برای پذیرفته شدن یک در هزار بود. برای همین چندان جدی نگرفتمش آنموقع، ضمنا حرف زدن با تو نمیدانی چه مشقتی داشت:)


[سوالت را باید اصلاح کنی, باید بگویی «تو برای من کیستی؟» آنوقت متوجه میشوی این خود تویی که باید به این سوال جواب بدهی:) _درباره نوشتن اسمم هم، میتوانی، بسیار  هم خوشحال میشوم_]

[ضمنا تو که کلی کتاب خوانده ای، یادداشت‌هایی که بر کتابها می‌نوشتی از خلا که خلق نمی شدند:) _البته توصیه ام این است کتابهای مذهبی و انقلابی را الویت بدهی، ولی هرچه خوانده ای حتما بنویس:)_]