دوازدهم

با سردرد به هیچ کاری نمیرسم، حتی حواسم نیست جلوی دلتنگیم را که ثانیه به ثانیه زیاد می‌شود بگیرم.

دیگر کاملا متوجهم که فقط تو سکون منی، اگر نباشی اینچنین تاب میخورم.

تاب...بی‌تاب!